Nga: Milot Gusia
Ndjekja e së vërtetës artistike është parësore në veprat e artistit Edi Hila. E vërteta, e kuptuar si prezantim i realitetit të botës ashtu si është, është shumë më i rëndësishëm për artistin sesa çfarëdo nocioni i të “bukurës”. Për artistin Hila, e vërteta nuk mund të mohohet apo shmanget, madje edhe kur nuk është ajo që dëshirojmë ta dëgjojmë. Madje edhe kur ajo nuk është e “bukur” për sytë e audiencës. Dhe pikërisht është kjo e vërtetë e shprehur vizualisht, pa ndikimin e censurës apo hiperbolizimit, që shërben si dokument i një të kaluare. Ajo nuk ka nevojë për dekorimin.
Emilio Vavarella
Monokrom
Emilio Vavarella është një artist dhe studiues veprat e cilit gërshetojnë artin interdisiplinor dhe hulumtimin teorik dhe janë të përqendruara rreth studimit të raportit në mes njeriut dhe fuqisë teknologjike. Veprat e tij eksplorojnë raportin në mes subjektives, kreativitetit johuman dhe fuqisë teknologjike. Ai është i frymëzuar nga historia e artit konceptual, kulturat digjitale dhe të rrjetëzimit, dhe praktikat me mediat e reja. Vavarella lëvizë me lehtësi në mes mediave të reja dhe të vjetra, dhe eksploaton gabimet teknike dhe efektet tjera të paparashikueshme për të shpalosur logjikën dhe strukturat e fshehura të fuqisë.
Ndër ngjarjet e rëndësishme që kanë përfshirë veprat e Vavarellas janë: MAXXI – Muzeu Kombëtar i Artit të Shek. XXI; KANAL – Qendra Pompidou; MAMbo – Muzeu i Artit Modern Bolonjë; Muzeu i Artit Kontemporan – Zagreb; Muzeu i Shkencave Natyrore Barcelonë, Qendra e Artit Kombëtar Tokio; Eyebeam Qendra e Artit dhe Teknologjisë dhe Muzeu i Artit Kontemporan Vojvodinë. Veprat e tij janë ekspozuar në festivale të filmit si: Toronto’s Images Festival; Torino Film Festival, dhe St. Louis International Film Festival, dhe shumë festivale ndërkombëtare të mediave, në mes tyre: EMAF – European Media Art Festival; JMAF – Japan Media Arts Festival; Stuttgarter Filmwinter – Festivali për mediat e zgjeruara; BVAM – Bienali i Arteve Mediale; dhe NYEAF – Festivali i Arteve Elektronike në Nju Jork.
Vavarella ka qenë i shpërblyer me çmime të shumta të artit. Veprat e tij janë të diskutuara rregullisht në revistat prestigjioze të artit, librat akademik dhe revistat me impakt faktorë të lartë. Libri i tij i botuar rishtas i publikuar nga Mousse, është i titulluar rs548049170_1_69869_TT.
Vavarella është aktualisht duke punuar në shkallën e Doktoratës për Film dhe Studime Vizuale dhe Praktikat Kritike në Media në Universitetin e Harvardit. Ai ka M.A. në Arte Vizuale dhe në Dizajn.
Do You Like Cyber? - A të Pëlqen Cyber?
Është një instalacion në një sajt specifik i realizuar në vitin 2017 i përbërë nga tre altoparlantë parametrik të fiksuar në duar lëvizëse robotike. Altoparlantët parametrik janë të ngjashëm me laserët pasi që përcjellin zërin në një drejtim të fokusuar – krahasuar me altoparlantët konvencional, të cilët përhapin zërin në të gjitha drejtimet. Gjithashtu, tek altoparlantët parametrik zëri reflektohet nga sipërfaqet e forta si muret, duke krijuar burime virtuale të zërit dhe duke bërë të vështirë detektimin e origjinës së zërit. Duke luajtur me idenë e mesazheve mashtruese, altoparlantët në Do You Like Ciber? Emetojnë një seri të audio mesazheve të shkurtra që janë përdorur nga uebsajtet robotike të njoftimit Ashley Madison, të cilat autori i ka marrë pasi që sajti është hakuar. Këto bote ishin programuar për të ndërvepruar me përdoruesit e ueb sajtit në bisedat online, duke i shtyrë ata të abonohen në shërbimet e sajtit. Përkundër faktit se këta robotë ishin dizajnuar për të kontaktuar vetëm meshkuj, ata nuk kishin funksionuar ashtu si ishin paraparë. Kjo vepër fokusohet në një seri të robotëve të padëgjueshëm të cilët, në mënyrë post-antropocentrike, treguan sjellje anarkike dhe të paparashikueshme, si bisedimin me njëri tjetrin pa ndonjë arsye të caktuar apo duke kontaktuar përdoruese femra edhe pse nuk ishin të programuar për një gjë të tillë.
Publiku do të përfshihet dhe mashtrohet nga lëvizjet ritmike të duarve robotike dhe simfonisë së fragmentuar të bisedave të thyera të cilat duke reflektuar nga njëra pjesë e hapësirës ekspozuese në tjetrën, transformojnë aktivitetin e rrjetëzuar në një përvojë shqisore.
Për autorin
Milot Gusia punon si profesor dhe redaktor, si dhe kritik në skenën e artit vendor dhe ndërkombëtar. Ai ka punuar në një numër programesh në fushën e artit dhe kulturës.
Ai ka përfunduar studimet master për Dizajn Grafik në Universitetin e Prishtinës, si dhe ka përfunduar studimet MBA në Universitetin e Staffordhire-it Britani e Madhe.
KOMENTO
Rishtaz
Nga: Milot Gusia
A po kthehet njeriu në një asamblazh kiboorganik? Mendjet tona po zgjerohen në pajisje të jashtme, telefon të mençur, pajisje të bartshme dhe sisteme AI. Ne gjithnjë e më shumë po interpretojmë botën përmes këtyre zgjatjeve protetike. Ekspozita "You know me so well" përdor forma të reja të shprehjes për të eksploruar identitete të reja fluide të simuluara të cilat përkundër natyrës së tyre virtuale, bëhen të dukshme dhe materializohen.
Nga: Milot Gusia
Artistja multidisiplinare Saranda Sadikaj i takon një brezi të ri krijuesish të cilët duke përdorur mediume të reja dhe origjinale të shprehjes po arrijnë me sukses të ngritin çështje të preokupimit në Kosovën e pasluftës, si ndikimin akoma të theksuar të traditës patriarkale dhe femicidit.
Duke ndërthurur poezinë slam me artin e performancës, kompozimit, koreografisë dhe aktrimit artistja Sadikaj gradualisht po zgjeron raportuarin e shprehjes krijuese.
Në Galerinë e Ministrisë së Kulturës, u hap ekspozita me titull "Nuk është diçka e njëanshme" nga artisti Adem Dërmaku, kuruar nga Eleni Laperi. Artisti Dërmaku u prezantua me 50 punime në teknika të ndryshme të artit të grafikës.